Aktualiséiert den
EU Empowering Consumers Direktiv (EmpCo)
I. Firwat d’Verbraucher mësstrauesch sinn
Nohalteg Produkter hu grousse Succès – mä Vertrauen ass rar. Vill Konsumente gesinn d’Ëmweltverspriechen vun de Marke mat Skepsis. D’EU wëll dat änneren: Mat der Empowering Consumers Directive (EmpCo, offiziell Richtlinn (EU) 2024/825) gëtt Greenwashing gestoppt, d’Transparenz erhéicht an d’Konsumente kréien iwwerpréifbar Fakte amplaz vun eidele Reklamverspriechen.
D’Entreprisë stinn dobäi virun enger Erausfuerderung: Nëmmen glafwierdeg Nohaltegkeetsverspriechen kënnen den ëmmer méi groussen Interêt och an een effektiven Akaf ëmwandelen.
D’Empowering Consumers Directive (EmpCo) am Iwwerbléck
D’EU hëlt Greenwashing eescht – a verschäerft hir Reegele kloer. Mat der Empowering Consumers Directive solle Konsumente besser geschützt an informéiert ginn, an irreféierend Marketingpraktike sollen agegrenzt ginn.
D’Richtlinn passt souwuel déi bestoend Reegele géint onerlaabt Geschäftspraktiken un, grad wéi och d’Richtlinn vun de Rechter vun de Konsumenten.
Si ass en Haaptelement vum European Green Deal an huet d’Zil, sécherzestellen, datt d’Konsumenten eng wierklech Transparenz kréien – amplaz vun eidele Verspriechen.
D’Haaptzil vun der EmpCo-Richtlinn
D’Empowering Consumers Directive huet virun allem ee wichtegt Zil: D’Verbraucher solle géint irreféierend Nohaltegkeetsreklamme geschützt ginn. Si soll sécherstellen, datt d'Konsumenten iwwerpréifbar Fakte geliwwert kréien amplaz vun eidele Reklamverspriechen.
Konkret riicht sech d’Richtlinn géint Praktiken, déi de Zougang zu wierklech nohaltege Produkter erschwéieren. Dozou zielen ënner anerem geplangte Praktiken am Zesummenhang mat virzäiteger Obsoleszenz vu Wueren, irreféierend ekologesch oder sozial Aussoen an zweifelhaft Nohaltegkeets-Labelen.
Op laang Siicht dréit d’EmpCo domat zum groussen Zil vun der EU bäi: Bis 2050 soll Europa klimaneutral ginn – an eng Wirtschaft entstoen, déi méi staark op d’Kreeslafwirtschaft an op reell Nohaltegkeet setzt.
Vun wéini un gëllt d’EmpCo-Richtlinn?
D’Empowering Consumers Directive ass offiziell a Kraaft: D’EU-Parlament huet se de 17. Januar 2024 ugeholl, de Rot vun der EU huet den 20. Februar zougestëmmt, an de 26. Mäerz 2024 ass d’Richtlinn a Kraaft getrueden.
Fir d’Betriber ass de Kalenner kloer definéiert:
- 27. Mäerz 2026: All d'Memberstaate mussen d’Viraussetzunge vun der Richtlinn an hiert nationaalt Recht ëmgesat hunn.
- 27. September 2026: Vun dësem Datum un sinn déi nei Reegele fir all Betrib verbindlech.
EmpCo vs. Green Claims Directive: Wat d’Entreprisen elo musse wëssen
D’Empowering Consumers Directive ass just ee Bestanddeel vun der EU-Strategie géint Greenwashing. Si gëtt ergänzt duerch déi geplangt Green Claims Directive, déi detailléiert Reegele fir d’Begrënnung an d’Kommunikatioun vun Ëmwelt-Aussoen festleeë wäert.
Och wann de Gesetzgebungsprozess sech nach zéie kéint, suergt d’EmpCo schonn elo fir kloer Reegele: Irreféierend Ëmwelt-Aussoe si verbueden, an d’Entreprisen droen d’Verantwortung, hir Claims glafwierdeg ze ënnermaueren.
Firwat d’Richtlinn fir d’Entreprisen esou wichteg ass
D’EmpCo bréngt wesentlech méi Kloerheet a verännert d’Aart a Weis, wéi Entreprisen iwwer Nohaltegkeet kommunizéiere kënnen. Schonn elo solle Marketingaussoen a Produkter kritesch iwwerpréift ginn, fir de méi strenge Fuerderunge virum Joer 2026 gerecht ze ginn.
D’Richtlinn verlaangt konkret, iwwerpréifbar Pläng fir all Ëmwelt-Aussoen a gesäit eng onofhängeg Kontroll duerch Drëttpersoune vir. Besonnesch empfindlech sinn Aussoen, déi sech ausschliisslech op Kompensatioun stëtzen – dës sinn an Zukunft verbueden, wat fir vill international ausgeriichte Marketingstrategien e Problem duerstellt.
Fazit fir d’Entreprisen
Ëmweltclaims musse kloer, fair a iwwerpréifbar sinn. Nëmmen esou kënne si de Konsumente wierklech hëllefen, informéiert a méi nohalteg Akafsentscheedungen ze treffen.
II. EmpCo verstoen
Am grénge Wandel stinn d’Marke virun enger grousser Fro: Ëmweltversprieche mussen an Zukunft net nëmmen richteg sinn – si mussen och kloer a belegbar kommunizéiert ginn. A genee do setzt d’Empowering Consumers Directive un.
Wat ass ee „Green Claim“?
D’Richtlinn definéiert Ëmweltverspriechen ganz wäit: Ee Green Claim kann all Message oder Duerstellung sinn, déi net gesetzlech virgeschriwwen ass – egal ob duerch EU- oder nationaalt Recht. Dozou zielen ënner anerem:
- Texter: Slogane, Produktbeschreiwungen, Websäit-Texter
- Bild-Elementer: Fotoen, Infografiken
- Grafesch Elementer: Logoe, Symboler, Icons
- Symbolesch Duerstellungen: Labels, Zertifizéierungen
- Elementer vu Marken: Markennumm, de Numm vum Betrib oder vum Produkt
Entscheedend ass: D’Ausso geschitt am Kader vun der kommerzieller Kommunikatioun a vermëttelt direkt oder indirekt, datt ee Produkt, eng Produktgrupp, eng Mark oder eng Entreprise:
- ee positiven oder neutralen Impakt op d'Ëmwelt huet,
- manner d'Ëmwelt beaflosst ass wéi aner, oder
- den Impakt op d'Ëmwelt sech am Laf vun der Zäit verbessert huet.
Déi breet Definitioun ëmfaasst Theme wéi Klimaimpakt, Energieeffizienz, Kreeslaf-Fäegkeet, Ëmweltverschmotzung oder Biodiversitéit. Egal ob ee Produkt „Green Clean“ heescht oder ee Logo „Klimaneutral“ uweist – d’EmpCo-Richtlinn applizéiert sech.
Wat et ass Greenwashing – a firwat d'Betriber et vermeide sollten
D’Empowering Consumers Directive mécht kloer, wat Greenwashing bedeit: All Ëmwelt-Ausso, déi net korrekt, net beluegt oder net iwwerpréifbar ass, fält dorënner.
Dat huet Konsequenzen – och wann ee Betrib tatsächlech nohalteg handelt. Wann entspriechend Aussoen oder Nohaltegkeets-Labelen net grëndlech dokumentéiert sinn, kann dat trotzdeem als Greenwashing ugesi ginn. Entscheedend ass also net nëmmen d’Handelen, mee och de Beweis.
Firwat Betriber Greenwashing absolut vermeide sollten
Greenwashing kann och bei tatsächlechem nohaltegen Handele wesentlech Konsequenzen hunn – net nëmme gesetzlech, mee och fir Reputatioun a Vertrauen.
Rechtlech Risiken: Irreféierend Ëmwelt-Reklamm ka schonn haut als Konkurrenzverstouss betruecht ginn. EmpCo verschäerft dëse Schutz wesentlech a féiert per se-Verbueter an – bestëmmte Praktike gëllen automatesch als onerlaabt, ouni datt eng Eenzelfall-Ënnersichung néideg ass. Konkurrenten a qualifizéiert Verbraucherverbänn kënne Verstéiss och geriichtlech verfollegen.
Sanktiounen: Och ouni déi nach zukünfteg EmpCo-Richtlinn mussen d’Memberstaate sécherstellen, datt Verstéiss effektiv bestrooft ginn. D’Richtung ass kloer: Wien Greenwashing bedreift, riskéiert empfindlech Konsequenzen.
Image-Schued: Elleng schonn de Verdacht kann dem Ruff schueden. Enger NIM-Ëmfro no, zitéiert vum Handelsblatt, vermeiden 72 % vun de Befroten déi Betriber, déi mat zweifelhaften Klimaverspriechen verbonne ginn. Vertrauen ass séier verluer – a schwéier nees zréckzekréien.
Fir d’Marke gëllt also: Nohaltegkeet muss net nëmme gelieft ginn, mee och transparent a iwwerpréifbar kommunizéiert ginn.
III. Wat Betriber an Zukunft net méi maachen dierfen
D’Empowering Consumers Directive vergréissert déi „schwaarz Lëscht“ vun onerlaabte Geschäftspraktiken wesentlech. Bestëmmten Aussoen sinn an Zukunft automatesch onerlaabt – eng geriichtlech Eenzelfall-Ënnersichung ass net méi néideg.
Allgemeng Ëmwelt-Aussoen
Marken dierfen net méi pauschal behaapten, ee Produkt wier „ëmweltfrëndlech“, „klimafrëndlech“ oder „energieeffizient“, wann dofir keng unerkannt, aussergewéinlech Ëmweltleeschtung noweisbar ass. Sou Nohaltegkeetsbeweiser mussen duerch EU-Reegele, national oder regional Ëmweltzeechen (Ecolabel) oder aner Spëtzeleeschtunge vum EU-Recht beluecht ginn. Beispill: Amplaz „klimafrëndlech“ ze schreiwen, muss eng konkret an iwwerpréifbar Ausso gemaach ginn wéi „100 % vun der fir dës Verpackung benotzter Energie kënnt aus erneierbare Quellen“ .
Irreféierend Gesamt-Aussoen
Aussoen iwwer ee ganzt Produkt oder Betrib si verbueden, wann si sech nëmmen op ee spezifesche Aspekt bezéien. Beispill: E Produkt mam Numm „Green Cream“ vermëttelt Ëmweltfrëndlechkeet, och wann nëmmen 30 % vun der Verpackung aus recycléiertem Material bestinn – dëst gëllt ass an Zukunft irreféierend.
Kompensatioun-Claims
Aussoe wéi „klimaneutral“ oder „CO₂-neutral“ sinn nëmmen erlaabt, wann d’Auswierkungen direkt aus dem Produktliewens-Zyklus oder der eegener Wäertschöpfungskette stamen. Zertifikatskaaf oder extern Kompensatiounsprojeten zielen net als gläichwäerteg. Investitiounen an Ëmweltprojeten däerfen zwar kommunizéiert ginn, mussen awer transparent a net irreféierend duergestallt ginn.
Irreféierend Produktvergläicher
Vergläicher tëscht Produkter opgrond vun ekologeschen oder sozialen Aspekter musse methodesch kloer dokumentéiert sinn. Onkloer Aussoe wéi „Manner Waasser wéi aner Produkter!“ ouni Erklärunge vun der Vergläichsmethod sinn an Zukunft verbueden.
Selbstverständlech Aussoen
Gesetzlech virgeschriwwe Standarden däerfen net als besonnesche Virdeel ugekënnegt ginn. Beispill: En „Undeel vun 30 % Recycling“, dee scho Pflicht ass, däerf net als Verkaafsargument benotzt ginn.
Fräi erfonnt Nohaltegkeets-Labelen
Selwer entwéckelt Labelen ouni extern Zertifizéierung si verbueden. Nëmmen Labele vun ëffentlechen Institutiounen - oder op verifizéierten Zertifizéierungssystemer baséiert Zeechen - däerfe benotzt ginn. Dës Systemer mussen transparent, fair an objektiv kontrolléiert ginn, mat klore Reegele bei Verstéiss.
Aussoen iwwer zukünfteg Ëmweltleeschtung
Zukunftsverspriechen wéi „klimaneutral bis 2030“ si nëmmen zoulässeg, wann si op kloer iwwerpréifbare Verpflichtunge baséieren. D'Betriber mussen een detailléierten Plang fir d'Ëmsetzung virleeën, dee moossbar Ziler, finanziell Mëttel, technologesch Entwécklungen an eng onofhängeg Kontroll enthält. Eidel Absichts-Erklärunge ginn net duer.
Fazit
D’EmpCo-Richtlinn verlaangt präzis, iwwerpréifbar an transparent Green Claims. D'Betriber musse strategesch plangen a sécherstellen, datt hir Kommunikatioun a Saachen Nohaltegkeet glafwierdeg an och gesetzlech ofgeséchert ass.
IV. Weider Mesuren am Konsumenteschutz
D’Empowering Consumers Directive geet wäit iwwert Ëmwelt-Aussoen eraus. Si stäerkt de Konsumenteschutz, d‘Informatioun, d‘Transparenz a d‘Fairness an zentrale Beräicher, sou datt Akafsentscheedungen fundéiert getraff kënne ginn.
Haltbarkeet a Reparéierbarkeet
D’Richtlinn hält och kloer fest, datt Praktike verbuede sinn, déi Produkter méi séier onbrauchbar maachen oder Reparaturen erschwéieren – dëst fir de Konsumente schützen an onnéidegen Ëmweltbelaaschtungen ze verhënneren.
- Praktiken am Kader vun der geplangter Obsoleszenz: De Betrib huet nei Obligatioune wat seng Wuere betrëfft, déi eventuell vu virzäiteger Obsoleszenz betraff sinn. Beispill: De Betrib dierf de Konsument net dozou encouragéieren, Verbrauchsmaterialien auszetauschen, bis dat dëst och aus technesche Grënn wierklech néideg ass.
- Informatiounsflicht iwwer Updates vu Software: d‘Konsumente mussen iwwer Updates informéiert ginn, déi d’Benotzung vu Produkter mat digitalen Elementer negativ beaflossen, wéi z. B. eng kuerz Batterie-Lafzäit. Updates däerfen net als „noutwenneg“ annoncéiert ginn, wann se nëmmen nei Funktioune bréngen.
- Reparéierbarkeet an Ersatzdeeler: Falsch Informatiounen iwwer d’Reparéierbarkeet si verbueden. Hiersteller musse verfügbar Informatiounen zu Ersatzdeeler, Käschten, Prozedur vun enger Bestellung, Reparaturanleitungen a méigleche Restriktiounen zur Verfügung stellen.
Kloerheet virum Akaf
D’Richtlinn suergt dofir, datt d‘Konsumente virun hirem Akaf all relevant Informatioun kréien:
- Gesetzlech Garantie: d‘Konsumente musse standardiséiert iwwert déi mindestens zwee Joer EU-weit Garantie informéiert ginn.
- Garantien zur Haltbarkeet iwwer zwee Joer: Kommerziell Garantië musse mat engem standardiséierten EU-Label kloer gekennzeechent sinn.
- Softwareupdates: Hiersteller mussen de Mindestzeitraum fir d’Bereetstellung vu Software- a Sécherheetsupdate uginn.
- Ëmweltfrëndlech Liwweroptiounen: Entreprisen si verflicht, Informatiounen zu nohaltege Versandméiglechkeeten ze ginn, wéi per Cargo-Vëlo, Elektroauto oder groupéiert Liwwerung.
Fazit
D’EmpCo stäerkt de Konsumenteschutz net nëmme bei Green Claims, mä suergt och dofir, datt Konsumenten duerch besser Informatioun Produkter kafen, déi méi laang halen, besser reparéierbar sinn a méi transparent an hire Leeschtunge sinn.
V. National Guiden zu Ëmwelt-Aussoen
Hei fannt Dir eng (net ofschléissend) Lëscht vun den nationale Guiden zu Ëmwelt-Aussoen (am Kader vun der Uwendung vun der Richtlinn 2005/29/EG).
Land |
Dokument |
Link |
International Chamber of Commerce |
The ICC Advertising and Marketing Communications Code |
|
Europäische Union |
Communication de la Commission — Orientations concernant l’interprétation et l’application de la directive 2005/29/CE du Parlement européen et du Conseil relative aux pratiques commerciales déloyales (section 4.1 Durabilité) |
|
GBR |
Green claims code |
|
BEL |
Trop vert pour être vrai ? Guidelines Allégations environnementales |
|
SWE |
Allégations environnementales - Règles pour entreprises (Incl. exemples de jurisprudence) |
|
NED |
Guidance to the sustainable apparel coalition |
|
HUN |
Green marketing – Guidance for undertakings from the Hungarian Competition Authority |
|
NED |
ACM Guidelines regarding Sustainability claims |
|
FRA |
Guide pratique des allégations environnementales - Conseil national de la consommation |
|
POR (2021) |
Guia informativo sobre Alegações Ambientais na comunicação comercial |
|
AUT (2023) |
Leitfaden Green Claims im Tourismus |
|
ESP (2023) |
Guía comunicación sostenible |
|
Aner Informationen aus EU-Länner |
||
GER |
Verbraucherzentrale Bundesverband e.V. , Grüne Marketingclaims auf Lebensmitteln |